Lange, eigenwijze Westerling

Januari is de feestmaand van René. Op 1 januari was hij 25 jaar in dienst en op 15 januari was hij jarig (hij werd wéér 49). Het was dus de hoogste tijd om met de geboren Utrechter een kop koffie te drinken in zijn natuurlijke habitat: de Kajuit…

Andere wereld

In 1995 kwam hij bij ons aan boord. De wereld zag er toen nog heel anders uit. Dit gold zeker voor Schipper. “We waren toen nog maar met z’n negenen, inclusief Antoon en Ali”, vertelt René. “Ik ben door de liefde in Almelo terecht gekomen. Na een jaar heen en weer rijden naar mijn werk in Soest, besloot ik om een baan te zoeken in de buurt. Ik rolde toen bij Schipper de logistiek in.”

En op die afdeling werkt hij nog steeds. “Het werk van nu is niet meer met toen te vergelijken. Toen ik hier begon deed ik alles: inkomende goederen, het magazijn, de balie en bezorgen. De goederen werden destijds nog geleverd met handgeschreven pakbonnen van Ali, haha!”

De sfeer is hier erg gemoedelijk. Zelfs nu we zo groot zijn geworden, voelt het nog steeds als een familiebedrijf. We kunnen hier alles tegen elkaar zeggen.

René van der Wal

Groei

De Utrechtse Tukker vervolgt zijn verhaal: “Er is zoveel gebeurd in de afgelopen jaren. Het omslagpunt was de verhuizing naar de huidige locatie op het Bedrijvenpark Twente in Almelo. Vanaf toen groeiden we hard. Echter is er nooit zoveel gebeurd als in de afgelopen vijf jaar. Het bedrijf heeft zich enorm ontwikkeld. Zowel in de diepte, als in de breedte.”

René tijdens het brouwen van ons eigen Schipper-biertje
René tijdens het brouwen van ons eigen Schipper-biertje

Tukkerland

Maar hoe is het om als Westerling in het nuchtere Twente terecht te komen? René had nooit moeite met inburgeren. Lachend: “Ik had destijds al twee cd’tjes van Herman Finkers, dus ik was bekend met de taal en de humor. Daarnaast is Tukkerland erg vriendelijk. Dat heeft mij ook 25 jaar bij Schipper gehouden. De sfeer is hier erg gemoedelijk. Zelfs nu we zo groot zijn geworden, voelt het nog steeds als een familiebedrijf. We kunnen hier alles tegen elkaar zeggen.”

Ik vraag me af of ze mijn echte naam wel kennen in het stadion.

René van der Wal

Bunnik

René is een geboren FC Utrecht fan, maar in 2005 werd zijn hart definitief gestolen door de plaatselijke, zwart-witte trots. Hij kocht toen met zijn kameraad een seizoenskaart. Toevallig werd Heracles in dat jaar kampioen en promoveerden ze naar de Eredivisie. “Maar van mijn imago als Utrecht-supporter ben ik nooit afgekomen”, vertelt hij met een knipoog. “Ik vraag me af of ze mijn echte naam wel kennen in het stadion, want ik word louter aangesproken met mijn bijnaam ‘Bunnik’. Dit is afgeleid van de Bunnik-side, de tribune van de fanatieke aanhang van FC Utrecht.”

René aan de 'verkeerde' kant van de bar in de Kajuit
René aan de 'verkeerde' kant van de bar in de Kajuit
Download: Interview met René in 2005

Geen spat veranderd

In 2005 werd hij ook geïnterviewd in de eerste uitgave van personeelsblad het Logboek. Dit interview is hierboven te downloaden (pdf). Vijftien jaar later is er nog niet veel veranderd. Hij lijkt nog altijd even jeugdig. “Helaas is die Ford Mustang uit 1967 er nooit gekomen. Die komt er alleen als ik de loterij win, haha! De liefde voor muziek is er wel nog steeds. Ik luister veel muziek en ik verzamel ook nog steeds CD’s en vinyl. Ook ga ik regelmatig naar concerten of festivals.”

Zijn zelfbeeld is ook weinig veranderd: “Ik ben nog steeds een lange, eigenwijze Westerling!”

Vacatures

Wij zijn altijd op zoek naar de beste vak- mensen. Wil jij deel uitmaken van ons team? Bekijk dan hier de vacatures!

Welkom in de familie!