Antoon & Ali Schipper: We moeten het samen doen
“Wij hangen iedere dag de slingers op, want we hebben een prachtig leven”, zegt Antoon met een grote glimlach. Ali knikt instemmend. “Het heeft bloed, zweet en tranen gekost, maar als je ziet wat er nu allemaal staat, dan kunnen we alleen maar trots zijn.”
Middenstand
Antoon is inmiddels 87 jaar oud. “Ik kom uit een arbeidersgezin. In de oorlog hadden we geen geld voor schoenen, dus ging ik op klompen naar school. Ik werd daar buitengesloten door kinderen van middenstanders. Zij hadden allemaal mooie schoenen en ik mocht niet meevoetballen op mijn klompen. Maar goed, dat was vroeger…”
Alleen had ik dit niet kunnen doen, want met de al die administratie had ik mezelf niet kunnen redden. Zonder Ali was er geen Schipper Techniek.
Antoon Schipper
Carrière
Het is inmiddels wel duidelijk dat Antoon en Ali precies veertig jaar geleden voor zichzelf begonnen. “Ali werkte voor het trouwen als administratief medewerkster op een kantoor. Alleen had ik dit niet kunnen doen, want met de al die administratie had ik mezelf niet kunnen redden. Zonder Ali was er geen Schipper Techniek.”
Voordat Antoon voor zichzelf begon, had hij al een hele carrière in de techniek achter de rug. “Eerst werkte ik bij een machinefabriek. Daar was ik afdelingschef. Ik heb er veel geleerd, ook over slecht werkgeverschap. De baas was er erg onredelijk en daarom ben ik ook vertrokken.”
Antoon zocht het verder weg. Hij ging solliciteren bij Louis Reinders in Amsterdam, een bedrijf gespecialiseerd in aandrijftechniek. “Bij Louis Reinders had ik een mooie baan. Ik was verantwoordelijk voor reparaties, revisies en het in bedrijfstellen van aandrijvingen. Ik had een auto van de zaak en mijn rayon was Noord-Oost Nederland. Louis Reinders was een goede werkgever. Ik kreeg veel vrijheid en een goed salaris. Helaas besloot het bedrijf over te stappen op elektrische aandrijvingen. Ik was alleen mechanisch onderlegd en wilde niet meer naar school. Daarom moest ik noodgedwongen weer gaan solliciteren.”
Toen besloot ik samen met Ali om voor mezelf te beginnen voor een beter inkomen, zodat onze dochter kon studeren.
Antoon Schipper
Studiebeurs
Antoon’s nieuwe baan beviel prima, echter had het een flink nadeel. “Ik moest flink wat salaris inleveren. Dat was niet handig, want mijn dochter wilde gaan studeren in Groningen. Ik verdiende echter net teveel om in aanmerking te komen voor een studiebeurs. Toen besloot ik samen met Ali om voor mezelf te beginnen voor een beter inkomen, zodat onze dochter kon studeren.”
Betaling
Antoon en Ali moesten naar de bank voor een hypothecaire lening. Er moest een voorraad aan onderdelen worden aangelegd. “In het begin was het spannend. Ik had veel geld in de zaak zitten, maar veel bedrijven hanteerden een betaaltermijn van 60 of 90 dagen. Op een geven moment was de bodem van de spaarpot in zicht en toen moest ik naar een opdrachtgever toe of ze me wilden matsen met de betaling. Die betaling werd gelukkig snel geregeld. Nou, ik kan je wel vertellen dat Ali en ik een borrel hebben gedronken toen het geld binnen was!”
In de eerste vijf jaar hebben we geen vrije dagen of vakantie gehad.
Antoon Schipper
Hard werken
In het begin was het hard werken. Doordeweeks werd er onder andere veel gewerkt bij Ten Cate en de andere textielbedrijven in Twente. In het weekend ging Antoon gewoon door. Bij Vredestein kreeg hij de kans om op zaterdag- en zondagochtend aandrijvingen te controleren. “Omdat dit in het weekend was, kon ik het dubbele tarief rekenen. Die inkomsten waren hard nodig. Ik werkte iedere zaterdag en zondag van zes tot één, zodat ik op tijd thuis was om bij het sporten van de kinderen te kijken. In de eerste vijf jaar hebben we geen vrije dagen of vakantie gehad.”
Typemachine
Voor Ali was dit niet anders. Zij deed thuis de administratie. “We begonnen in ons oude huis. Antoon had een werkplaats in de schuur en van de garage hadden we een kantoor gemaakt. Daar tikte ik de facturen op een oude typemachine. ’s Avonds trok Antoon zijn trainingspak aan om ze hardlopend naar het postkantoor te brengen. Zo bleef hij fit.”
Ik vond er niks aan daar. Ik had voor mijn gevoel niks op die plek te zoeken. Maar het was een goed pand voor het bedrijf.”
Ali Schipper
Het artikel gaat verder onder de foto
Groei
In twee jaar groeide de onderneming zo hard, dat er naar een ander onderkomen moest worden gezocht. Antoon: “ Henk Schuttevaar bracht me op de hoogte van het pand aan de Hogeluchtsweg in Wierden. Die werd door de bank verkocht, dus dan is het altijd iets voordeliger.”
Ali vond het pand maar niks. “Ik vond er niks aan daar. Ik had voor mijn gevoel niks op die plek te zoeken. Maar het was een goed pand voor het bedrijf.”
Er werd ook personeel aangenomen. “Toen Johan Nijhof en Ton Hegeman werden aangenomen, konden Ali en ik het iets rustiger aan doen. We waren vrij in het weekend en konden op vakantie. We konden die jongens wel om een boodschap sturen. Het was dan ook niet voor niks dat we Ton in 1992 vroegen om in Hardenberg een nieuwe vestiging op te zetten. In 1997 herhaalde hij dit kunstje in Enschede.”
René werkt hier ondertussen al 27 jaar en ik ben heel trots op hem.
Antoon Schipper
Aan René van der Wal koestert Antoon ook mooie herinneringen. “We hadden een vacature in de krant geplaatst en kregen 180 reacties. Ik maakte een selectie en de brief van René zat bij de laatste drie. Hij woonde destijds nog in Maarssen bij Utrecht. Zijn moeder belde op een gegeven moment op, of we hem niet aan wilde nemen. Ik dacht toen dat er wat met René aan de hand moest zijn, anders belt je moeder toch niet? Even later belde zijn vriendin ook nog. Ze wilden samen gaan wonen en daarvoor had René werk nodig in Almelo. Daarop besloot ik hem aan te nemen. Hij werkt hier ondertussen al 27 jaar en ik ben heel trots op hem.”
Het artikel gaat verder onder de foto
STS
In 1998 richtte Antoon STS op. “We verloren een aantal klanten waar we onderdelen leverden. Die stapten over op een partij die naast de onderdelen, ook de revisies uitvoerde. Dat zette mij aan het denken; wij moesten die service ook gaan leveren. Vanuit die gedachten is STS ontstaan. Met Erik Smelt, Henk Jonker en Wim Hoentjen begonnen we deze servicetak van ons bedrijf. Later nam ik Marco aan als bedrijfsleider, ik kende hem via een klant van ons.”
Het was natuurlijk erg moeilijk om los te laten, maar ik had er altijd het volste vertrouwen in.
Antoon Schipper
Overdracht
In 2000 verhuisde het hele bedrijf naar de huidige locatie in Almelo. Rond die jaren begon de overdracht aan de tweede generatie. “Johan werkte al jaren in de zaak, dus het was tijd om het over te nemen. Samen hebben we Schipolska nog opgezet in 2002, maar daarna liet ik de teugels vieren. Het was natuurlijk erg moeilijk om los te laten, maar ik had er altijd het volste vertrouwen in. Af en toe moest ik Johan wat tegengas geven. Natuurlijk zijn er dingen misgegaan, maar dat hoort bij het ondernemen. We hebben nog nooit ruzie gehad.”
Ik verwachtte een weerwoord als iemand het er niet mee eens was, dat soort dingen moet je als werkgever juist waarderen.
Antoon Schipper
Werkgeverschap
Op het werkgeverschap houden Antoon en Ali er een heldere visie op na. Nuchter en met beide benen op de grond. “Als werkgever vond ik eerlijkheid belangrijk. Ik had geleerd dat je redelijk moest zijn. Ik verwachtte een weerwoord als iemand het er niet mee eens was, dat soort dingen moet je als werkgever juist waarderen. Verder vind ik het sociale aspect belangrijk. Oprechte interesse in elkaar. Je moet mekaar helpen als het nodig is en als er hard gewerkt wordt, dan moet daar ook wat tegenover staan. We hebben in het verleden veel feestjes en presentjes gegeven aan het personeel. Dat gebeurt nu nog steeds.”
Je kunt niks alleen, we moeten het samen doen.
Antoon Schipper
Toekomst
“Wij proberen nog zoveel mogelijk op de zaak te zijn”, zegt Ali. Al zijn ze op leeftijd, ze zijn nog erg bij het bedrijf betrokken. “We kunnen ons alleen niet altijd meer persoonlijk voorstellen aan nieuw personeel, dat gaat ons allemaal te snel. Maar we proberen het wel. Die betrokkenheid vinden we belangrijk.”
De relatie met personeel en klanten is altijd leidend geweest voor Antoon en Ali. “Je kunt niks alleen, we moeten het samen doen. Als we met zijn allen de kop erbij houden en hard werken, dan ziet de toekomst er rooskleurig uit. We zijn een gezond bedrijf en dat blijven we ook. Hoe dat er precies uit ziet bij het volgende jubileum, dat weet ik niet. Dat is lastig te zeggen, maar we weten zeker dat het goed komt.”